Wylewka anhydrytowa na ogrzewaniu podłogowym

 

 

Wylewka anhydrytowa na ogrzewaniu podłogowym

 

Na ogrzewanie podłogowe najlepiej położyć wylewkę anhydrytową. Wylewki anhydrytowe mają bardzo wysoki współczynnik przenikania ciepła. Dzięki temu skracają o połowę czas nagrzewania pomieszczenia w porównaniu do wylewek cementowych, co przekłada się na oszczędność energii i niższe koszty ogrzewania

 

 
 
 
 
 
Stopień trudności
średni

 

 

Zalety wylewek anhydrytowych

  • Krótszy czas nagrzewania pomieszczeń w porównaniu do wylewek cementowych, co przekłada się na wymierną oszczędność energii

  • Płynna konsystencja wylewki bez pęcherzy powietrza, ułatwia przenikanie ciepła z instalacji ogrzewania podłogowego do pomieszczenia

  • Technologia wylewek anhydrytowych wymaga minimalnej otuliny rur grzejnych - zaledwie 35 mm, co gwarantuje niewielki współczynnik oporu przewodzenia ciepła

  • Mogą być stosowane także na poddaszu, na drewniach stropach

  • Płynna konsystencja nadaje wylewkom anhydrytowym naturalne właściwości samopoziomujące

  • Łatwo i szybko można uzyskać równe, gładkie powierzchnie i oszczędzić klej w przypadku układania terakoty lub gresu

  • Prostota wykonania pozwala obniżyć koszty związane z pracą wykwalifikowanych ekip

  • W wylewkach anhydrytowych podczas wiązania i wysychania nie występuje skurcz - nie wymagają dylatowania, nawet jeśli powierzchnia ma więcej niż 25 m2

  • Wylewki anhydrytowe Knauf nie wymagają zbrojenia
 

 

 

Wykonanie krok po kroku
Kalkulator zużycia materiałów

 

 

Krok 1.

Przygotowanie podłoża

Przygotowanie podłoża rozpoczynamy od montaży przyściennych taśm dylatacyjnych. Grubość dylatacji musi być taka sama na całej jej długości. Szczególnie należy zwracać na to uwagę w narożach zewnętrznych. Zszywki montowane są na wysokości warstwy styropianu ewentualnie powyżej wylewki. UWAGA: nigdy nie montujemy zszywek na wysokości wylewki! Taśma musi dokładnie przylegać do ściany, również w narożach wewnętrznych. Niedopuszczalne jest ułożenie taśmy w narożach „na okrągło” pozostawiając za taśmą pustkę powietrzną.

 
 

Krok 2.

Układanie płyt styropianowych

Płyty styropianu układane są na tzw. mijankę. Płyty muszą ściśle do siebie przylegać. UWAGA: styropian powinien być ułożony na tyle równo i w poziomie, aby jastrych grzewczy miał jednakową grubość na całej swojej powierzchni.

 
 

Krok 3.

Montaż fartucha foliowego

Fartuch foliowy wykładany jest na styropian. W narożach zewnętrznych fartuch foliowy przecinamy, układamy na styropianie i sklejamy taśmą samoprzylepną.

 
 

Krok 4.

Wykonanie warstwy rozdzielczej

W systemach jastrychów grzewczych, warstwę rozdzielczą najczęściej stanowi specjalna folia aluminiowa. Podłoże pod płynną wylewkę anhydrytową musi być szczelne. Zakładka powinna wynosić przynajmniej 8 centymetrów. UWAGA: folii nie powinno się wywijać na ścianę.

 
 

Krok 5.

Dylatacja - rozwiązanie I

System jastrychu grzewczego to jeden z nielicznych systemów, w którym wymagane jest dylatowanie powierzchni wylewki anhydrytowej. Dylatacje wykonuje się w przejściach drzwiowych na przewężeniach. Oddziela się również strefy ogrzewane od nieogrzewanych. Za pomocą dylatacji sprowadza się również skomplikowane formy geometryczne pomieszczeń do prostych układów takich jak: kwadrat czy prostokąt. Do wyboru mamy różne systemy dylatowania powierzchni. W przejściach drzwiowych doskonale sprawdza się samoprzylepna, stabilna dylatacja. Metrowej długości element skracamy do żądanego wymiaru. Markerem zaznaczamy usytuowanie rur ogrzewania podłogowego, po czym specjalnymi cęgami wycinamy otwory na rurki, zrywamy taśmę ochronną i kleimy profil do podłoża. Rozwiązanie to znacznie skraca czas montażu dylatacji.

 
 

Krok 6.

Dylatacja - rozwiązanie II

Kolejnym systemem służącym do podziału powierzchni podłogi jest system składający się z 3 elementów: plastikowego kątownika o bokach 50/30, plastikowych kołków mocujących oraz samoprzylepnej taśmy dylatacyjnej grubości 10 mm. Układając dylatację w poprzek rur ogrzewania podłogowego należy przestrzeń pomiędzy rurami szczelnie wypełnić paskami styropianu. W tym rozwiązaniu, krótszy bok kątownika o długości 30 mm stawiamy pionowo. Dzięki temu kątownik zostanie schowany w wylewce, a z wylewki wystawać będzie taśma dylatacyjna, której nadmiar bez trudu obetniemy po związaniu wylewki. UWAGAe: taśmę dylatacyjną kleimy zawsze do profila od tej strony, od której będziemy w pierwszej kolejności wylewali wylewkę.

 
 

Krok 7.

Ustalenie poziomu wylewki

Kolejnym, technologicznym etapem wykonania wylewki anhydrytowej jest ustalenie jej poziomu. Do tego celu można wykorzystać poziomnicę wężową. Poziom wylewki ustalamy od określonego punktu odniesienia, najlepiej jeżeli jest to wysokość ustalona przez geodetę lub kierownika budowy. Punktem odniesienia mogą być również drzwi wejściowe, drzwi tarasowe lub schody. W poziomnicy wężowej produkowanej przez firmę PFT, długość przedłużki pomocniczej odpowiada długości pręta regulacyjnego stojaka niwelacyjnego potocznie nazywanego reperem. Przed ustawieniem „reperów” dokonujemy wstępnej niwelacji całej powierzchni. W ten sposób sprawdzamy, czy planowany poziom wylewki będzie współgrał z jej grubością. Minimalna grubość wylewki na ogrzewaniu podłogowym wynosi 35 mm ponad górną krawędź rury grzewczej. „Repery” rozkładamy na powierzchni w takiej ilości i w taki sposób, aby zapewniały nam łatwość osiągnięcia żądanego poziomu wylewki. Praktyczna rada: repery układamy na podłożu w pozycji leżącej. Stawiamy i wbijamy w styropian tylko ten reper, który poziomujemy. Ten sposób daje nam pewność, że wszystkie repery zostały wypoziomowane. Wskazane jest, aby przed rozpoczęciem ustawienia poziomu wylewki, pręt regulacyjny opuścić do podłoża. W ten sposób sprawdzamy jeszcze raz grubość naszej wylewki. Po wypoziomowaniu, dół pręta regulacyjnego repera stanowi górną krawędź naszej wylewki.

 
 

Krok 8.

Przygotowanie agregatu

Do mieszania i podawania wylewki służą powszechnie stosowane na naszych budowach agregaty tynkarskie. W celu wykonania wylewki anhydrytowej musimy agregat wyposażyć w pompę materiałową D8/1,5, węże materiałowe o średnicy 3 5mm oraz dodatkowy mieszalnik typu rotomix lub rotoquirl. Nieodzownym elementem wyposażenia jest również manometr, który sygnalizuje natychmiast ewentualne zakorkowanie materiału w wężach. Sprawdzanie konsystencji zaprawy dokonuje się na budowie za pomocą puszki kontrolnej o pojemności 1,3 l. Prawidłowa średnica rozpływu wylewki anhydrytowej Knauf FE 50 powinna wynosić 38-43 cm.

 
 

Krok 9.

Wylewanie wylewki

Wylewkę anhydrytową wylewamy równomiernie na całej powierzchni, aż do uzyskania ustalonego poziomu. W tym momencie następuje wstępne układanie wylewki za pomocą sztangi. Zazwyczaj po wstępnym ułożeniu wylewki okazuje się, że konieczne jest jeszcze dolanie niewielkiej ilości jastrychu. Po osiągnięciu żądanego poziomu, usuwamy repery i przystępujemy do układania wylewki.

 
 

Krok 10.

Układanie wylewki

Wylewkę układa się za pomocą tzw. sztangi w dwóch etapach. W pierwszym etapie, sztangę zanurzamy w wylewce aż do podłoża. W drugim etapie sztangę zanurzamy tylko powierzchniowo i robimy to w kierunku prostopadłym do etapu pierwszego. Charakterystyczne falowanie, powoduje prawidłowe wypoziomowanie i odpowietrzenie wylewki anhydrytowej.