Jak przygotować podłoże przed układaniem płytek?

OCENA STANU PODŁOŻA

Aby okładzina z płytek była estetyczna i trwała, przed ułożeniem płytek należy prawidłowo przygotować podłoże.  Bardzo ważne jest określenie rodzaju materiału z jakiego zostało wykonane. Sposób przygotowania podłoża zależy także od tego, czy mamy do czynienia z powierzchnią ściany czy podłogi, czy podłoże jest stare czy nowe. Ocenę podłoża zaczynamy od sprawdzenia jego podstawowych właściwości. Określamy, czy jest:
1 – mocne i nośne,
2 - stabilne,
3 – równe,
4 - czyste,
5 – nienasiąkliwe.


JAK SPRAWDZIĆ NOŚNOŚĆ PODŁOŻA?

W przypadku podłoży mineralnych, tj. tynk cementowo-wapienny, jastrych cementowy, jastrych anhydrytowy, nośność podłoża można sprawdzić między innymi poprzez jego zarysowanie ostrym narzędziem, np. śrubokrętem lub gwoździem. Gdy fragmenty podłoża łatwo się kruszą i odspajają, podłoże uznać można za słabe. Jeśli zaś podłoże trudno się rysuje, oznacza to, że jest mocne i nośne.

Inną metodą na sprawdzenie nośności jest opukanie podłoża, np. młotkiem lub trzonkiem packi. W miejscach, gdzie tynk odspoił się od powierzchni ściany, słychać podczas opukiwania głuchy odgłos - takie podłoże nie nadaje się do układania okładzin. Opukiwanie podłoża ma wykazać, czy na powierzchni ściany lub podkładu podłogowego nie ma fragmentów luźnych, odspajających się lub osypujących się.

Sprawdzenie nośności podłoża jest szczególnie ważne w przypadku stosowania klejów cementowych. Powstające podczas wiązania cementu skurcze mogą w skrajnych sytuacjach powodować odspajanie się słabych warstw podłoża razem z warstwą kleju i przyklejonymi płytkami.


JAK OCENIĆ STABILNOŚĆ PODŁOŻA?
 
W nowych budynkach można rozpocząć prace glazurnicze dopiero po zakończeniu procesu osiadania budynku - po upływie około 4 - 6 miesięcy od zamknięcia budynku w stanie surowym. Przyklejenie okładzin zbyt wcześnie, gdy konstrukcja budynku jeszcze pracuje, może skutkować pękaniem i odpadaniem glazury.

Przy nowych podłożach cementowych i betonowych (tynki i jastrychy) należy zwrócić uwagę na możliwość występowania naprężeń, które są efektem procesu wiązania cementu. Z tego powodu prace glazurnicze można rozpocząć dopiero po całkowitym wyschnięciu podłoża.

W przypadku podłoży z płyt gipsowo-kartonowych lub płyt OSB należy sprawdzić, czy jest ono wystarczająco sztywne - czy się nie ugina. Najłatwiej ocenić stabilność podłoża z płyt, naciskając je mocno ręką. Ugięcie nie powinno być większe niż 1 mm. Należy też sprawdzić, czy płyty są dobrze przymocowane. Niestabilne płyty pod wpływem ciężaru glazury będą się wyginać i odkształcać.

UWAGA! WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Jeśli podłoże nie będzie stabilne, to na skutek różnic sztywności zastosowanych materiałów i pracy podłoża, będzie następowało pękanie płytek ceramicznych i ich odpadanie od powierzchni ściany. Problem ten dotyczy szczególnie podłoży z płyt drewnopochodnych lub gipsowo-kartonowych.


JAK SPRAWDZIĆ, CZY PODŁOŻE JEST RÓWNE?

Równość podłoża można ocenić przy pomocy aluminiowej łaty o długości min. 2 m. Przykłada się ją w różnych miejscach podłoża i sprawdza, czy nie ma szpar większych niż 3-4 mm. Miejsca ewentualnych nierówności zaznacza się na powierzchni podłoża. Niewielkie nierówności należy uzupełnić przed rozpoczęciem prac glazurniczych, nakładając masę naprawczo-wyrównującą.

UWAGA! WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Większość stosowanych klejów do okładzin ceramicznych ma ograniczoną, niewielką grubość warstwy sklejenia - najczęściej ok. 5 mm, dlatego też zawsze należy wyrównać podłoże tak, aby nie przekraczać dopuszczalnej grubości kleju pod płytką rekomendowaną przez producenta.


PODŁOŻE MUSI BYĆ CZYSTE

Przed rozpoczęciem prac glazurniczych należy starannie oczyścić podłoże z kurzu i wszystkich innych zanieczyszczeń, które osłabiają przyczepność zapraw klejowych: z resztek olejów, wosków, smarów czy żywic.


PODŁOŻE NIE POWINNO BYĆ CHŁONNE

Najprostszy sposób na sprawdzenie chłonności podłoża, to rozlanie na nim wody i sprawdzenie, jak szybko wsiąka. Chłonność podłoża możemy zredukować, pokrywając je odpowiednim środkiem gruntującym w zależności od rodzaju podłoża. Grunt wnika w głąb podłoża, wzmacnia je, ogranicza chłonność i poprawia przyczepność.  

W zależności od rodzaju i chłonności podłoża przed nałożeniem kleju należy zagruntować powierzchnię jednym z preparatów gruntujących: Knauf Tiefengrund, Knauf Haftgrund, Knauf Universalgrund lub Knauf Spezialhaftgrund.


TEST PRZYDATNOŚCI PODŁOŻA

Jeśli po sprawdzeniu stanu podłoża nadal nie jesteśmy pewni jego jakości, można wykonać dodatkowy test – przyklejamy kilka płytek do podłoża i odrywamy je po trzech dniach. Jeśli płytki odchodzą łatwo wraz z kawałkami podłoża, to należy raz jeszcze zweryfikować jakość podłoża i przygotować je według wcześniej opisanych wytycznych. Jeśli zaś płytki odchodzą z trudem lub nawet ulegają zniszczeniu podczas odrywania, oznacza to, że podłoże przygotowane jest prawidłowo.

UWAGA! WARTO ZAPAMIĘTAĆ
Okładzina z płytek nie jest  100% wodoszczelna. Wilgoć możne wnikać do podłoża, powodując  poważne uszkodzenia, np. wypłukiwanie spoiwa, powstawanie rys, zagrzybień i wykwitów.  Przed układaniem płytek, należy zabezpieczyć podłoże warstwą hydroizolacji. Więcej na temat wykonywania hydroizolacji przeczytasz tutaj.

Do układania okładzin ceramicznych, gresowych lub kamiennych przeznaczone są różne zaprawy klejące. Ich wybór zależy od rodzaju okładziny oraz podłoża, na którym zostaną ułożone.