Jak wybrać odpowiedni klej do płytek?

Pamiętaj - zawsze sprawdzaj opisy na opakowaniu kleju. Warto dokładnie zapoznać się z opisem kleju oraz symbolami podanymi na opakowaniu, które informują o właściwościach danego kleju, a tym samym o jego szczególnym przeznaczeniu.

Jak wybrać odpowiedni klej do płytek?  Poniżej kilka praktycznych wskazówek, które ułatwią Ci zakup.

Często zastanawiamy się, jakiego kleju użyć w przypadku małych płytek z glazury czy terakoty, układanych w kuchniach, łazienkach czy w domowych korytarzach.

Do mocowania tradycyjnych płytek małego formatu o dużej nasiąkliwości na stabilnych nowych podłożach, takich jak np. tynki czy wylewki, nie zawsze musimy stosować drogi klej, by móc długo, trwale i z zadowoleniem użytkować przyklejoną okładzinę. W tym przypadku w zupełności wystarczy zastosowanie zapraw klejowych o niższych parametrach przyczepności klasy C1 według PN-EN 12004, jak np. klej Knauf K1 GLAZURA/TERAKOTA.

Płytki o niskiej nasiąkliwości, takie jak gres, czy klinkier są jednym z najbardziej popularnych materiałów wykończeniowych. Gres jest bardzo uniwersalny. Można go stosować na różnego rodzaju podłożach, wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń. Jednak ze względu na swoją ograniczoną nasiąkliwość, montaż płytek z gresu nie jest tak łatwy i prosty jak by się mogło wydawać. Wymaga zastosowania zaprawy klejowej o podwyższonych parametrach przyczepności – min. klasy C2, według PN-EN 12004, np.Knauf K2 GRES/KLINKIER.

Niestety, najczęściej popełnianym błędem jest używanie do tego typu okładzin klejów o niższych parametrach przyczepności. Zwykle chcemy w ten sposób zaoszczędzić, wybierając np. tańszy klej klasy C1. W perspektywie kilku lat użytkowania okładziny, może się to okazać się niewybaczalnym błędem i wiązać się z koniecznością nieplanowanego remontu.

Często zastanawiamy się, dlaczego płytki zaczynają pękać lub częściowo się wykruszać, zwłaszcza na podłodze, na podłożach mocno obciążonych, np. w garażu czy w ciągach komunikacyjnych. Odpowiedź jest prosta – do prac montażowych nie użyliśmy właściwego kleju.

Do płytek dużego formatu, które od kilku lat królują w nowoczesnych wnętrzach i płytek montowanych na mocno obciążonych podłożach, zaleca się stosowanie tzw. klejów rozpływnych o podwyższonych parametrach przyczepności min. klasy C2 według PN-EN 12004, np.Knauf K3 PODŁOGA/FORMAT. Taki klej ze względu na swoje parametry zapewni maksymalne wypełnienie powierzchni podłoża oraz płytki - maksymalnie redukuje puste przestrzenie pomiędzy płytką a podłożem, co znacząco przekłada się na trwałość okładziny i zapobiega uszkodzeniom mechanicznym.

Do montażu płytek na ogrzewaniu podłogowym, balkonach czy tarasach należy stosować elastyczną zaprawę klejącą o podwyższonych parametrach przyczepności klasy C2 według PN-EN 12004 i odkształcalności wg klasy S1, np. Knauf K4 ELASTYCZNY PLUS. Tylko klej odkształcalny o podwyższonej przyczepności,  poradzi sobie ze wszystkimi obciążeniami, wynikającymi z częstych zmian temperatury.  

Ogrzewanie podłogowe podnosi komfort użytkowania pomieszczeń, ale jest bardziej wymagające na etapie wykonywania prac. Bardzo często w przypadku klejenia płytek na ogrzewaniu podłogowym zapominamy, że niezależnie od właściwie przygotowanego podłoża i prawidłowo dobranego kleju konieczne jest przed montażem okładziny przeprowadzenie tzw. wygrzewania jastrychu: gdzie np. dla jastrychu cementowego jest to min. 21 dni, dla jastrychu anhydrytowego min. 7 dni. W celu poprawienia parametrów przewodzenia ciepła dodatkowo zaleca się klejenie okładzin tzw. metodą kombinowaną, gdzie klej powinien w całości pokrywać również spodnią stronę płytki.

Klej K4 ELASTYCZNY PLUS jest to również idealny do montażu płytek na balkonach i tarasach, gdzie przy zastosowaniu klejów o niższych parametrach, pod płytką mogą się pojawiać skroplenia wody. Woda zwiększając swoją objętość zimą, może powodować pękanie i odspajanie się płytek.

Płytki z kamienia naturalnego – marmuru, granitu - ze względu na swoją niejednorodną, porowatą budowę wewnętrzną, wrażliwą na kapilarne przemieszczenie się wody w swojej strukturze, wymagają użycia specjalnej zaprawy klejowej do montażu. Tradycyjny szary klej często powoduje „przebijanie” szarego koloru na wierzchu okładziny. Przebarwienia mogą być widoczne w przypadku klejenia płytek z kamienia o jasnym odcieniu oraz o małej grubości.

Aby tego uniknąć, zaleca się stosowanie kleju na bazie białego cementu o podwyższonej przyczepności klasy C2 według PN-EN 12004, który nie spowoduje przebarwień na powierzchni płytek z kamienia naturalnego, np. Knauf K5 MARMUR/GRANIT. Ponadto, ze względu na swoją porowatą strukturę określa się trzy grupy nasiąkliwości kamienia, z którymi zawsze warto zapoznać się w fazie projektowania i wyboru miejsca do jego ułożenia.

Obecnie na rynku dostępnych jest bardzo dużo różnych rodzajów mozaiki. Do mozaiki z drewna i metalu nie można używać tradycyjnych cementowych zapraw klejących ani silikonu. Dokładne wskazówki, jakich preparatów użyć znajdziesz na opakowaniu producenta płytek. Do pozostałych typów mozaiki, w tym tych najpopularniejszych – szklanych i z kamienia naturalnego – najlepszym rozwiązaniem będzie zastosowanie kleju na bazie białego cementu Knauf K5 MARMUR/GRANIT, który nie będzie prześwitywał i nie zmieni optycznie jej koloru.

Żeby uniknąć przykrych niespodzianek i dodatkowych kosztów, przed rozpoczęciem klejenia warto wykonać próbę na kilku kostkach. Niestety, w przypadku mozaiki zdarza się, iż mimo braku przeciwwskazań na opakowaniu do użycia zapraw cementowych, mogą wystąpić niepożądane efekty w trakcie klejenia. Spodnia warstwa mozaiki nie zawsze jest odporna na działanie odczynu alkaicznego z klejów cementowych. Jeżeli masz wątpliwości, skontaktuj się z producentem płytek.

Gdy nie można wyłączyć powierzchni z użytku na kilka dni i zależy nam na szybkim wykonaniu okładziny w miejscach takich jak korytarze, wejścia do budynków, schody, czy w obiekty użyteczności publicznej, zaleca się stosowanie klejów szybkowiążących o podwyższonych parametrach przyczepności min. klasy C2 według PN-EN 12004, np.Knauf K6 BŁYSKAWICZNY PLUS. Tego typu klej umożliwia fugowanie i ruch pieszy już po 4 godzinach od ułożenia glazury.

Ze względu na swoje bardzo wysokie parametry można go stosować praktycznie na wszystkich wcześniej prawidłowo przygotowanych podłożach: na betonie, tynkach cementowych, cementowo-wapiennych, gipsowych, wapiennych, jastrychach cementowych i anhydrytowych, na powierzchniach wymagających szybkiej naprawy. Można nim przyklejać większość dostępnych typów płytek - glazurę, terakotę, gres, klinkier, odporny na przebarwienia kamień naturalny, aglomeraty z kamienia. 

Remont bez gruzu i kurzu? Tak, to możliwe! Często zastanawiamy się jak odświeżyć nasze pomieszczenie bez konieczności dużego remontu. Nie ma z tym większego problemu, jeżeli wiemy, że nasze stare płytki zostały prawidłowo ułożone i istniejąca okładzina ceramiczna jest równa. Stare warstwy wykończeniowe muszą być stabilne i odpowiednio mocno przylegać do podłoża (nie wydają głuchego odgłosu podczas opukiwania). Od tego będzie zależała trwałość nowych płytek.

Do klejenia płytka na płytkę rekomendujemy zastosowanie elastycznej zaprawy Knauf K4 ELASTYCZNY PLUS o podwyższonych parametrach klasy C2 według PN-EN 12004 i odkształcalności wg klasy S1. Przed położeniem nowej glazury należy odpowiednio przygotować podłoże ze starych płytek – dokładnie je odkurzyć, wyczyścić, zmatowić i jeśli to możliwe – nakłuć, a następnie zagruntować gruntem sczepnym Knauf Spezialhaftgrund z zawartością piasków kwarcowych zwiększających przyczepność do podłoża.

Podłoża drewniane wymagają indywidualnego podejścia do tematu związanego z ich wykańczaniem okładzinami ceramicznymi. Przed przyklejeniem glazury bardzo ważne jest zapewnienie stabilności drewnianego podłoża. Płyta pod obciążeniem nie może się uginać ani odkształcać. Ważnym elementem jest grubość płyty OSB, która nie powinna być mniejsza niż 25 mm. Jeżeli to nie wystarcza, warto pomyśleć o usztywnieniu konstrukcji podłogi poprzez dodanie dodatkowych legarów lub dokręcenie na powierzchni dodatkowo kolejnej warstwy płyty. Płyty OSB mają gładką powierzchnię, która znacznie ogranicza przyczepność klejów. W przypadku płyt OSB zaleca się stosowanie klejów o podwyższonych parametrach przyczepności klasy C2 według PN-EN 12004 i odkształcalności wg klasy S1, np. Knauf K4 ELASTYCZNY PLUS. Każdorazowo należy dokładne zmatowić powierzchnię płyty OSB gruboziarnistym papierem ściernym, dokładnie ją odkurzyć a następnie zagruntować ją gruntem sczepnym Knauf Spezialhaftgrund z zawartością piasków kwarcowych zwiększających przyczepności do podłoża.