Jak zagruntować podłoże przed układaniem płytek?

STOSOWANIE ŚRODKÓW GRUNTUJĄCYCH - PODSTAWOWE ZASADY

Prawidłowy dobór środka gruntującego zależny jest nie tylko od rodzaju i chłonności podłoża, ale również od miejsca jego zastosowania i rodzaju materiału, którym planujemy wykończyć zagruntowaną powierzchnię.

Wyróżniamy kilka rodzajów gruntów:

• grunty do tzw. podłoży chłonnych i mocno chłonnych, skondensowane, gotowe do użycia do zastosowań wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń,

• grunty do tzw. podłoży niechłonnych, często z dodatkiem wypełniaczy mineralnych (np. piasku kwarcowego) do zastosowań wewnątrz i na zewnątrz pomieszczeń.
  

Zanim podejmiemy decyzję, jaki środek gruntujący zastosujemy, warto zapoznać się z kartą techniczną produktu przygotowaną przez producenta, gdzie znajdziemy dokładne przeznaczenie i wskazówki dotyczące użycia gruntu.


Przygotowanie podłoża do gruntowania

Gruntowane podłoże musi być wcześniej odpowiednio przygotowane. Podłoże powinno być równe, suche, mocne, nośne, stabilne, wolne od kurzu i innych środków zapobiegających przyleganiu – oleju, tłuszczu, wykwitów pleśni. W przypadku podłoży niechłonnych, takich jak np. stare płytki, podłoże musi być mocno zespolone z tzw. podłożem pierwotnym.

Trzeba pamiętać, że prace związane z gruntowaniem należy wykonywać w suchych warunkach w temperaturze otoczenia i podłoża powyżej +5°C (chyba że karta techniczna producenta dopuszcza inne warunki).


Gruntowanie

Zawsze przed użyciem środka gruntującego należy dokładnie wymieszać zawartość opakowania. Środek gruntujący nanosimy równomiernie za pomocą wałka, pędzla lub innego narzędzia wskazanego przez producenta w karcie technicznej preparatu. Powierzchnie pokrywa się warstwą środka gruntującego w celu stworzenia jednolitej powłoki z gruntu, który ma właściwości silnego wiązania z podłożem.

Po zagruntowaniu powierzchni należy unikać osiadania kurzu, powodowanego zapyleniem w pomieszczeniach w których zastosowano grunt.  

Należy pamiętać, że dalsze prace wykończeniowe można rozpocząć dopiero po wyschnięciu gruntu, gdy podłoże jest suche. Wykonywanie prac na wilgotnym środku gruntującym zmniejsza jego skuteczność, a w niektórych przypadkach może powodować nieprawidłowe wiązanie z nakładanym materiałem wykończeniowym.


Grunty Knauf na każde podłoże

Wybór środka gruntującego Knauf uzależniony jest przede wszystkim od rodzaju podłoża:

• podłoża na bazie gipsu: płyty gipsowo-kartonowe, tynki gipsowe (zacierane na szorstko lub przeszlifowane mechanicznie i odkurzone), wylewki anhydrytowe (przeszlifowane mechanicznie i odkurzone) należy zagruntować środkiem gruntującym Knauf Tiefengrund, Knauf Haftaftgrund lub Knauf Universalgrund
  
  

• podłoża na bazie cementu: tynki cementowe i cementowo-wapienne jastrychy cementowe (wiek powyżej 28 dni, wilgotność ≤ 4%), gruntujemy przy użyciu  środka Knauf Haftgrund lub Knauf Universalgrund
  
  

• gładkie i ścisłe podłoża, np. beton (wiek powyżej 3 miesięcy wilgotność ≤ 4%) należy zagruntować środkiem gruntującym Knauf Spezialhaftgrund lub Knauf Haftemulsion w proporcji  z  wodą 1:2
  
  

• płyty OSB oraz wodoodporne płyty wiórowe (o grubości ≥ 22 mm) trzeba przeszlifować mechanicznie, a następnie zagruntować środkiem gruntującym Knauf Spezialhaftgrund rozcieńczonym z wodą w proporcji 1:1
  
  

• podłoże ze starej okładziny przy klejeniu płytka na płytkę - okładzinę należy zagruntować środkiem gruntującym Knauf Spezialhaftgrund.