Jak zaplanować ułożenie płytek?

Przed zakupem płytek ceramicznych, gresowych lub kamiennych warto raz jeszcze dokładnie policzyć, jaka ilość będzie nam potrzebna. W tym celu należy zmierzyć powierzchnię ścian i podłóg, na których chcemy wykonać okładziny. Otrzymaną powierzchnię należy zwiększyć o dodatkowe 10% do 15%. Zapas ten konieczny jest ze względu na straty, które mogą powstać przy obróbce płytek np. przy przycinaniu, wycinaniu otworów itp., straty wynikające z konieczności dopasowywania okładziny do kształtu pomieszczenia, straty spowodowane wadliwością niektórych okładzin (różnice kształtów, wymiarów, odcieni), zapas potrzebny w przyszłości np. przy ewentualnych późniejszych naprawach, metodę układania płytek (spoinowo, bezspoinowo), szerokość spoin i ich rozmieszczenie, sposób ułożenia płytek tzn. prosto czy w „karo” (jeśli chcemy ułożyć płytki ukośnie, zapas należy powiększyć o kolejne 10%). 

Ważne jest, aby dokonać zakupu z tym zapasem, ponieważ płytki dokupione później, pochodzące z innej dostawy, mogą się różnić odcieniem i wymiarem od wcześniej zakupionych. Jeśli będą występować pewne różnice w wymiarach lub odcieniach płytek, należy je przed ułożeniem posortować, tak aby na jednej powierzchni różnice te nie były zbytnio widoczne. Inny kłopot to możliwość wycofania z produkcji danego wzoru, brak więc odpowiedniego zapasu uniemożliwi nam późniejsze uzupełnienie braków.

Kolejną istotną czynnością przed przyklejeniem okładziny jest rozplanowanie położenia płytek względem krawędzi ścian, okien, drzwi, otworów wentylacyjnych, gniazdek, przełączników oraz innych szczególnych miejsc na ścianach. Prawidłowe zaplanowanie ograniczy ilość prac związanych z obróbką płytek, takich jak wycinanie otworów, przycinanie itp. Planowanie rozpoczyna się od ściany, na której znajduje się najwięcej otworów, tzn. okna, drzwi, przełączniki itd. Potem planuje się pozostałe ściany. Podczas planowania należy przestrzegać następujących zasad. 

Przy rozmieszczaniu płytek należy dodawać grubość spoin, zarówno w pionie, jak i w poziomie. W miejscach takich, jak ościeżnica drzwi czy obrzeże wanny, lepiej docinać do odpowiedniego kształtu i wymiaru całe płytki, niż pokrywać te miejsca wąskimi paskami, które są trudne w obróbce i mają słabą przyczepność. Wycinając w płytce otwór dowolnego kształtu, należy umieścić go tak, aby przy cięciu jak najmniej narażać płytkę na zniszczenie wynikłe z nie zachowania bezpiecznej odległości otworu od jej krawędzi. 

Lepiej wygląda ściana lub podłoga o symetrycznie dociętych płytkach, dlatego okładzinę powinno się układać symetrycznie względem środka ściany lub podłogi, tak aby skrajne płytki miały co najmniej połowę swej oryginalnej szerokości. Jeśli płytki ścienne i podłogowe mają ten sam wymiar, to spoiny ścienne powinny trafiać w spoiny podłogowe. Przy przejściu płytek podłogowych z jednego pomieszczenia do drugiego, jeśli wymiar płytek jest taki sam, to spoiny powinny stanowić swoją kontynuację. Układając płytki na załamaniach ścian i słupach, należy je tak rozmieszczać, aby całe płytki umieszczać na narożnikach zewnętrznych, zaś docięte - w narożnikach wewnętrznych. 

Jeśli w ścianie jest otwór okienny, to należy starać się, aby płytki na całej ścianie ułożone były symetrycznie, a jednocześnie płytki przy otworze okiennym nie były docinane. Jeśli planujemy zastosowanie listew do okładziny, to należy zaplanować ich ilość i położenie, gdyż w tych miejscach będzie można ukryć przycięte krawędzie płytek. Jeśli wysokość okładziny w pomieszczeniu nie jest ściśle określona, to należy rozplanować okładzinę, zaczynając od dołu całymi płytkami. Jeśli wysokość okładziny w pomieszczeniu jest ściśle określona i nie jest wielokrotnością całej płytki, to należy rozplanować okładzinę, zaczynając od góry całymi płytkami, a przycięte płytki układać w dolnym pasie.

docinane.